دزیره

این حسرتیه که ما خوردیم و می خوریم ، اما چه فایده . این بیت شعر منسوب به امیر المومنین به نظر خیلی کلیدی و مهمه :

ما مضی فات و ما سیاتیک فاین /

فاغتنم الفرصت بین العدمین /

گذشته ها از بین رفته و آینده هنوز نیامده پس فرصتی (لحظه خال) که بین دو عدم برایت ایجاد شده را غنیمت بشمار

ببخشید. علیکم السلام

سلام.

من اصلاً زندگی راحت و آسوده را دوست ندارم. زندگی رو همیشه با سختی هاش و تدبیرهاش و نتیجه هایش می پسندم. 

باور کنید، تلاش و بیخوابی و کشمکش های زندگی و فرزند داری و خیلی چیزهای دیگرش آدم ها را آبدیده و بزرگ می کند. به یک معنی، آدم را آدم می کند. و این احساس مادرانه و پدرانه بسیار لذت بخشه. چون باور میکنم که خدا ما رو قابل پدر شدن و مادر شدن دونسته و ما داریم به امانت و هدیه خدا خدمت می کنیم. هرچند که توفیق خدمتش را هم خودش به ما داده است.

به همین دلیل بیشتر به شرایط حال و وظیفۀ امروزم فکر میکنم که ببینم چه کاری بر دوش من است و من چه باید بکنم.

ان شاءالله به جای آسودگی، آرامش روحی و معنوی داشته باشید چون با وجود آرامش، تلخی های زندگی، شیرین و سختی هایش هم آسون می شود.

ببخشید که فضولی کردم.

سلام :))

خیلی طبیعیه که توی این دوران که در انتظار یکی از بزرگترین اتفاقات زندگیتون هستید، نسبت بهش احساس مبهمی داشته باشید اما خواهرانه بعنوان کسی که دوبار این تجربه رو داشتم عرض میکنم این مرحله هم مثل تمامی مراحل رشد احساسات متناقضی رو به دنبال داره اما وقتی اتفاق میفته تو اونقدر درگیرشی و با عشق حتی سختی هاشو پشت سر میذاری که شاید بارها از خودت بپرسی اصلا قبل از اومدن جگرگوشه‌ام چه میکردم و اصلا زندگیم چه معنی‌ای داشت؟! 

من مطمئنم که یه مادر عاشق هیچوقت حسرت روزهای نداشتن فرزندش رو نخواهد خورد تنها احساس اینه که کاش زمان فراغتی باشه که خستگی در کنم و دوباره با قدرت و انرژی مضاعف به عاشقانه‌هام ادامه بدم :))

عادت نعمت بزرگیه که خدا به آدما داده

عادت به شرایط جدید و سازگار شدن و فراموش کردن گذشته

سلام بانوجان

همیشه ترس‌های ما بزرگتر از واقعیت هستن

خیلی عادی و طبیعیه که الان همچین حسی داشته باشی و نگران باشی، اما مطمئن باش هر گام جدیدی، فقط اولش سخته، بعدش که سختی‌هاش کمتر بشه، شیرینی‌هاش رو بیشتر می‌بینی

سلام

خیلی‌ها حسرت بودن جای شما رو می‌خورن... خیلی‌ها...

به هر حال هر مقطعی از زندگی می‌گذره و یه زمانی می‌رسه که یادتون نمیاد اصلاً قبل دخترتون چه جوری زندگی می‌کردین!انگار اصلاً زندگی جریان نداشته و تازه دارین زندگی می‌کنید.

من خداخدامه کی بچه‌دار شم از زندگی بیزار شم بس که وقت برا خودم ندارم :))) ای خدا ینی میشه زودتررررررر؟! :)