از باغ کتاب تهران به شما سلام می‌کنم، سالن نمایش انواع مدل مو، انواع لباس‌های خارج از شرع که سهله، خارج از عرف، خارج از آداب زندگی اجتماعی سالم... حرف‌هایی که شنیدم و خوندم  توی ذهنم میچرخه، «بگو و رد شو»... به چند نفر ؟ به هشتاد درصد این همه آدم؟ چجوری بگم؟ چی بگم؟ چه بهایی دادیم که این روسری‌ها برداشته شد؟ روح‌الله رو دادیم؟ آرمان رو دادیم؟ کاش فقط روسری بود... من عاشق باغ کتاب بودم ، عاشق چرخیدن لابلای عطر دلچسب کاغذ، امروز اما غمباد گرفتم... هی میخواستم یه کاری کنم ولی بلد نبودم... من آدم حرف زدن و آسیب ندیدن نیستم... بلد نیستم توی این شرایط باید چیکار کنم... کاش حضرت زینب به دلم توان بده از این سکوت خارج بشم :(