دزیره

هنوز آفتاب نزده 

تو راه دکتریم 

بارون می‌باره... 

به لطف پیشنهاد دوست خوبم خانوم سین، یه سری متن دارم می‌خونم که دنیامو قشنگ‌تر می‌کنه:) 

به دخترک میگم میخوای چیزی گوش کنی؟ میگه آره 

روی صفحه گوشی اسم قشنگشونو می‌بینم، پلی می‌کنم... «با تو دل از غم آزاده علی علی...» یه نفس عمیق می‌کشم ، من فدای اسمتون .... 

جالبه که من درختا رو همه جوره دوس دارم، هم وقتی سبزن با نگاه کردن بهشون مسحور میشم، هم وقتی زرد و خزان زده ان، هم وقتی بی برگن ... و این حالت آخر منو دیوونه میکنه، اون شاخه های نازک که قشنگ‌ترین نقاشی‌های خلقتن ... (عکس در سرعت گرفته شده :)) )