دزیره

بله عزیز جانم خیلی وقتها پیش اومده چیزی خریدم و قبلی خراب شده. خیلی خیلی پیش اومده :))

امان از شپش. ما بچه مدرسه ای نداریم، ولی از شپش می ترسم. اسمش میاد سرم میخاره. نمیدونم چرا از شپش می ترسم. 

یادمه معلم بهداشت یه مدرسه ای به خانواده ها گفته بود پتوها رو توی قابلمه بجوشونین. یه خانواده ای تعریف می کرد ما هر هفته پتو میجوشوندیم. بچه ها رو میشوندن توی آفتاب و شپش ها رو از مو جدا میکردن و کلی کار عجیب دیگه.

معلم بهداشت خیلی روش های من درآوردی داشته و سخت گیر بوده

وای دقیقا ...

یکی از آشناهای ما یه خانمی هستن مثل خودتون محجبه که دانشجوی دکترا اند

یه پسر ۵ ۶ ساله دارن و یه دختر چند روزه

بعد پسرشون از مدرسه شپش گرفته بود

مادرش هم گرفته بود 

و ترسیده بودن که نوزاد هم بگیره خدایی نکرده ...

مورد اول رو شاید نتونم با ضرس قاطع بپذیرم.

اما مورد دوم الی ماشاءالله برای من اتفاق افتاده، از لباس و دوچرخه و کیف و کفش و ساعت و گوشی و میز تحریر بگیر تا وسایل خونه و لوازم الکترونیک و سلامتی و اتفاق‌های دیگه.

در مورد سوم به شخصه اهل نظم و برنامه‌ و اولویت‌بندی‌ام. به نظر خودم کارهای هفتگی و ماهانه‌م را خوب مدیریت می‌کنم. حتی برای کارهای غیر مترقبه زندگی هم تا حدی پیش‌بینی می‌کنم که خیلی غافلگیر نشم.

قطعاً نمیشه انتظار داشت که کسی در فرایند یادگیری اشتباه نکنه اما بسیار آدم‌های موفق داریم که درصد اشتباهات زندگی‌شون به نسبت موفقیتشون خیلی کمه.

به نظر من رابطۀ معناداری با رزق انسان‌ها داره با این توضیح که این پدیده فراگیر نیست و برای همه یکسان اتفاق نمی‌افتد. البته منم در سالهای پس از ازدواج برای این که دچار این مشکل و خسران نشم. یک تصمیم خیراندیشانه گرفتم :) یعنی قبل از خرید هر وسیله جدید، وسیلۀ قبلی را به نفع نیازمندان مصادره کردم که این روند هنوز هم ادامه داره... :)

درود بر فاطمه خانوم نازنین، پیشنهاد می‌کنم این یادداشت‌ و کامنتاش رو نگهدار براش وقتی خودش مامان شد بهش بده بخونه :)

جان پس از عمری دویدن لحظه ای آسوده بود

عقل سرپیچیده بود از آنچه دل فرموده بود

عقل با دل رو به رو شد صبح دلتنگی بخیر

عقل برمی گشت راهی را که دل پیموده بود

عقل کامل بود، فاخر بود، حرف تازه داشت

دل پریشان بود، دل خون بود، دل فرسوده بود

عقل منطق داشت ، حرفش را به کرسی می نشاند

دل سراسر دست و پا می زد، ولی بیهوده بود

حرف منّت نیست اما صد برابر پس گرفت

گردش دنیا اگر چیزی به ما افزوده بود

من کی ام؟! باغی که چون با عطر عشق آمیختم

هر اناری را که پروردم به خون آلوده بود

ای دل ناباور من دیر فهمیدی که عشق

از همان روز ازل هم جرم نابخشوده بود

فاضل نظری

سلام :) 

یه اصطلاحی شنیده بودم قبلاً که می‌گفت «بوی نو شنیده» یا یه همچین چیزی! 

این اصطلاح رو وقتی یه وسیله‌ی جدید می‌خریم و قبلیه یهو از کار میفته، به کار می‌برن؛ که یعنی نو اومد توی خونه و کهنه‌هه خراب میشه تا با جون و دل بری سراغ وسیله‌ی نو و دلت پیش اون کهنه‌هه نَمونه! انگار از قدیم یه قانون نانوشته‌ای براش وجود داشته :))))) 

امان از ترس‌هایی که از خود واقعی‌شون بسیار بزرگ‌ترن... ان‌شاءالله همیشه تنش سلامت باشه؛ البته ترس مربوط به سلامتی بچه‌ها رو نمیشه با ترس‌های توخالیِ درونی‌مون مقایسه کرد...

🌱🌹