رگ به رگ شدن روح
حدود دو هفته پیش، با یکی از دوستام در مورد فشار روحی ای که این مدت تحمل کردم صحبت میکردم، و اینکه چه اثراتی روی روحیه و زندگیم گذاشته، گفت ازت یه چیزی میخوام، به خودت یه لطفی بکن انجامش بده، روزی چند دقیقه وقتت رو برای خندیدن بذار، به کلیپای مزخرف بخند، به هرچیزی که فکر میکنی سخیفه حتی، ایشون دکترای بیولوژی داره و بعد از کلی صحبت در مورد اثرات همون میزان خندیدن به صورت مداوم روی مغز، قانع شدم که روزی چند دقیقه خندیدن رو مثل دارو توی برنامه م قرار بدم ، و خب طبیعتا رفتم دنبال صفحات اینستاگرامی که کارشون خندوندنه، صفحاتی که من دنبال میکنم خیلی محدودن، دوستان نزدیکم، خانواده م، دو سه تا صفحه تحلیلی، چند تا صفحه از بلاگرای غزه، و جدیدا همین صفحات خنداننده، دوستام که زیاد مطلبی نمیذارن، و در نتیجه اینستاگرامم این شکلی شده که یه پست در مورد غزه می بینم ناخودآگاه اشکام میریزه، بعد میرم روی پست بعدی از صفحات طنز، ذهنمو جمع میکنم و به اون میخندم :/ فکر کنم این حرکت فقط سرعت خل شدنم رو بیشتر میکنه :)))))
- ۰۴/۰۵/۱۴
وای چقدر خندیدم به خط آخر 😅😅😅😅 خدا منو ببخشه
منم سه چهار روزه که طنز های اینستاگرامی رو میبینم ولی اصلا نمیخندم. نمیدونم من خیلی غمگینم یا اونا بلد نیستن کلیپ بسازن!!