چیست دنیا جز قفس وقتی که بی بال و پری...
يكشنبه, ۵ خرداد ۱۴۰۴، ۱۲:۲۹ ق.ظ
خدایا این همهی من بود که در این معجونِ «ذرهای من و دنیایی تو» ریخته بودمش، حالا همان ذره هم تمام شده ... مددی که همهام تویی.... همهی امیدم...
*عنوان از سید تقی سیدی
** موسیقی از هاتف ملکشاهی
- ۰۴/۰۳/۰۵